“Όταν προσπάθησε η γυναίκα μου να πιαστεί από τη βάρκα του λιμενικού, οι άνδρες του λιμενικού την κλωτσούσαν. Δεν με άφησαν να πέσω στη θάλασσα να σώσω τη γυναίκα και το παιδί μου”
“Οι άνδρες του λιμενικού μας έβριζαν και μας απειλούσαν με τα όπλα. Έβλεπαν να πνίγονται γυναίκες και παιδιά και δεν έκαναν τίποτα”
Το πρωί της Δευτέρας 21 Ιανουαρίου 2014, σκάφος που μετέφερε τουλάχιστον 28 μετανάστες βυθίστηκε ενώ έπλεε στα ανοιχτά του Φαρμακονησίου. Ο πνιγμός 12 μεταναστών, μεταξύ των οποίων 9 παιδιά, ήρθε να προστεθεί στο τεράστιο κατάλογο θανάτων που έχει ανοίξει εδώ και χρόνια στα νερά του Αιγαίου και στα ελληνικά σύνορα. Μόνο που αυτή τη φορά θα συνοδευόταν από τις σαφείς μαρτυρίες των επιζώντων μεταναστών για τις συνθήκες των γεγονότων.
Η μετανάστευση από το πως δημιουργείται ως ανάγκη έως την τελική της κατάληξη μυρίζει αίμα και λεφτά. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μία αλυσίδα διαφορετικών συνθηκών και καταστάσεων που το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι η εκμετάλλευση, ο έλεγχος και ο θάνατος. Η ανάγκη για μετανάστευση ξεκινάει από την επίθεση που δέχονται ολόκληρες χώρες της Ασίας, της Αφρικής και των Βαλκανίων από τις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες. Μία επίθεση άλλοτε οικονομική και άλλοτε στρατιωτική. Σκοπός τους ο έλεγχος αυτών των περιοχών και πολλές φορές η αφαίμαξη του φυσικού πλούτου τους με αποτέλεσμα να δημιουργείται μία ασφυκτική καθημερινότητα λόγω της ανεργίας, της φτώχειας και των πολιτικών διώξεων από τα εκάστοτε χειραγωγούμενα από τη Δύση καθεστώτα για τους κατοίκους των περιοχών που δέχονται την επίθεση. Έτσι χιλιάδες κόσμου αναγκάζεται ή επιλέγει να μεταναστεύσει προς την Ευρώπη. Εκεί ξεκινάει ένας Γολγοθάς… Σε αυτή τους την προσπάθεια έρχονται σε επαφή με δουλεμπόρους οι οποίοι με αντάλλαγμα υπέρογκα ποσά τους υπόσχονται ότι θα φτάσουν με ασφάλεια στη γη της επαγγελίας, την Ευρώπη. Κάθε άλλο παρά ασφαλές είναι όμως το ταξίδι τους. Διανύουν με τα πόδια ή με αμφιβόλου ποιότητας μέσα τεράστιες αποστάσεις με απόρροια κάποιοι να πεθαίνουν από τις κακουχίες ή από τους στρατούς στα διάφορα σύνορα. Εάν τα καταφέρουν και αφού εργαστούν αμισθί σε χώρες-σταθμούς (Τουρκία) για να ξεπληρώσουν τα δουλεμπορικά κυκλώματα , πρέπει να διασχίσουν το Αιγαίο, αφού πλέον είναι η μόνη λύση , καθώς ο φράχτης του Έβρου, ο ελληνικός στρατός και τα ναρκοπέδια έκαναν καλά τη δουλειά τους. Η είσοδος στη Μεσόγειο δεν είναι ταξιδάκι αναψυχής. Μεταφέρονται με σαπιοκάραβα, στοιβαγμένοι και αφημένοι στη τύχη τους. Σαν να μην έφτανε αυτό, η μεταναστευτική πολιτική του κράτους έχει στόχο να τους εξαφανίσει πριν πατήσουν στη στεριά. Το λιμενικό είναι το σώμα που θα αναλάβει αυτό το έργο. Οι στυγνές δολοφονίες στο Φαρμακονήσι δεν ήταν ένα μεμονωμένο συμβάν αλλά ακόμα μία δολοφονική επιχείρηση του λιμενικού εναντίων προσφύγων.
Η εκμεταλλευτική και απάνθρωπη μεταχείριση τους ωστόσο, δεν σταματά στα σύνορα. Ακόμα κι αν σταθούν τυχεροί και φτάσουν στην Ελλάδα, τους περιμένει ένας άλλος θάνατος, πιο αργός και πιο “ανήθικος”,αυτός της φυλάκισης σε κέντρα κράτησης (βλ. Στρατόπεδα συγκέντρωσης επί ναζιστικής Γερμανίας), σε αστυνομικά τμήματα και φυλακές. Τους περιμένουν φασιστικές επιθέσεις, ο “Ξένιος” Δίας, τα πογκρόμ. Τους περιμένει η ρατσιστική συνείδηση του Νεοέλληνα που βλέπει μόνο ειδήσεις των 8 και όχι ότι η μεταναστευτική πολιτική είναι εικόνα από το παρελθόν και ίσως προάγγελος του δικού του μέλλοντος. Αγνοεί ότι οι πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα του έχουν σκοπό να διαφύγουν σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης και όχι να μείνουν στη ψωροκώσταινα του. Φοβάται για την ασφάλεια της Ελλάδας αλλά ξεχνάει ότι η Ελλάδα συνυπέγραψε ευρωπαϊκές συνθήκες (Δουβλίνο) που απαιτούν τον εγκλωβισμό των μεταναστών μέσα σε αυτή, αποκομίζοντας μάλιστα μεγάλα οικονομικά οφέλη.
Σκοπός της κυριαρχίας είναι το οικονομικό κέρδος. Για να εξασφαλίσει την επιτυχία της γεννά τεχνολογίες ελέγχου και πειθάρχησης. Αναπαράγει ρατσιστικούς Λόγους προβάλλοντας τους μετανάστες ως πανούκλα που θα μολύνει την “υγιή κανονικότητα” της ελληνικής κοινωνίας, ως μίασμα, ως το σκουπίδι που πρέπει να περιθωριοποιηθεί. Άλλωστε καλλιεργεί τις συνθήκες που συνηγορούν σε αυτή την εικόνα αφού τους εμποδίζει να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο. Δημιουργεί διαχωριστικά κανονιστικά δίπολα όπως ντόπιος-ξένος, Έλληνας-μετανάστης.
Στόχος μας είναι να σπάσουμε αυτούς τους διαχωρισμούς και να πολεμήσουμε ενάντια στην αλυσίδα εκμετάλλευσης και του θανάτου. Να επιτεθούμε σε κάθε δομή-θεσμό τη διαιωνίζει!
ΣΚΕΨΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ-ΔΡΑΣΕ ΤΟΠΙΚΑ!
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΑΤΣΑΓΓΟΥ
Πηγή: