Σήμερα Πέμπτη 9 Ιανουαρίου, ο σύντροφος Σπύρος Στρατούλης βρίσκεται στην 60η ημέρα απεργίας πείνας.
Ο Σπύρος Στρατούλης βρίσκεται έγκλειστος στη φυλακή τα τελευταία 22 χρόνια και όπως όλοι οι κρατούμενοι έπαιρνε τις άδειες που προβλέπει ο νόμος. Το 2012, μπήκε σε μια δικογραφία που ενορχηστρωμένα αλλά άτεχνα μεθόδευσαν οι αρχές. Εφευρέθηκε μια εγκληματική οργάνωση που οι μπάτσοι την ονόμασαν «στέκια Θεσσαλονίκης» και που συμπεριλαμβάνει ένα μεγάλο κομμάτι του αναρχικού χώρου της Θεσσαλονίκης φορτώνοντας στους κατηγορούμενους κατηγορίες της μισής ποινικής δικονομίας. Η υποτιθέμενη εμπλοκή του σ΄αυτήν την εγκληματική οργάνωση-φάντασμα στηρίχθηκε σε τηλεφωνικές υποκλοπές που επιβεβαιώνουν το αυτονόητο: τις συντροφικές και φιλικές σχέσεις του με άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου. Από τη στιγμή λοιπόν που ο Στρατούλης κατηγορήθηκε για αυτήν την υπόθεση, αυτόματα του αφαιρέθηκε το δικαίωμα να παίρνει άδειες το οποίο μετά από χρόνια αιτήσεων μόλις είχε κατακτήσει. Σαν να μην φτάνει αυτό, η υπόθεση επηρεάζει άμεσα την επικείμενη αίτηση του για υπό όρους απόλυση καθιστώντας δύσκολη την αποφυλάκιση του μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Στα μέσα Οκτώβρη 2013 και ύστερα από σχεδόν ενάμιση χρόνο κοινοποιήθηκε η πρόταση του εισαγγελέα για παραπομπή σε δίκη των συντρόφων, του Σπύρου Στρατούλη συμπεριλαμβανομένου.
Ο Στρατούλης δεν είναι ένα τυπικό δείγμα κρατούμενου. Κι αυτό, γιατί παραμένει απείθαρχος και αναφομοίωτος από την υποταγή που ο πολύχρονος εγκλεισμός επιβάλλει. Βρέθηκε αλληλέγγυος πολλές φορές σε αγώνες που διεξάγονταν μέσα και έξω από τις φυλακές, βάζοντας πρώτο το συλλογικό συμφέρον πάνω από το προσωπικό. Δεν προσκύνησε, δεν συνθηκολόγησε με τους ανθρωποφύλακες, δεν ξέχασε τους συγκρατούμενούς του. Αυτό είναι μια συνθήκη, που η φυλακή δεν συγχωρεί, κι είναι αυτό μέσα σε άλλα, που τον έβαλε στο στόχαστρο της καταστολής.
Ο Στρατούλης πήρε μια δύσκολη απόφαση να ξεκινήσει απεργία πείνας, να βάλει δηλαδή το σώμα του ως ανάχωμα-οδόφραγμα απέναντι στην εκδικητικότητα των δικαστικών και αστυνομικών μηχανισμών, ως έσχατο μέσο απαλλαγής του από τη φαιδρή και κακοστημένη υπόθεση και επαναχορήγησης των αδειών του. Έχει εισαχθεί στο νοσοκομείο ήδη 4 φορές όπου αντιμετωπίστηκε ως σκουπίδι και αγνοήθηκε εσκεμμένα η συνολική κλινική του εικόνα. Η κατάστασή του σήμερα κρίνεται ιδιαιτέρως επικίνδυνη, αφού η πιθανότητα για μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία του καθώς και το ενδεχόμενο αιφνίδιου θανάτου μέρα με τη μέρα μεγιστοποιείται.
Κατά την διάρκεια της απεργίας πείνας παρατηρούμε να ξεδιπλώνεται ένα καφκικό σκηνικό, που περιλαμβάνει γρανάζια γραφειοκρατίας, απάνθρωπη μεταχείριση από γιατρούς, καψόνια από μπάτσους, και πλήρη συγκάλυψη και αποσιώπηση του γεγονότος. Από την άλλη όμως, είδαμε να εκδηλώνεται και το μεγαλείο αλληλεγγύης έτσι όπως εκφράστηκε μέσα από τις πολυήμερες απεργίες πείνας των κρατουμένων αγωνιστών Ράμι Συριανού, Εργιόν Μουσταφά και Μιχάλη Ραμαδάνογλου, από μικρές και μεγάλες δράσεις αλληλεγγύης από συντρόφους του Σπύρου, από αγωνιστές, από φίλους του. Πλέον, οι δράσεις αυτές είναι καθημερινές σε όλη την επικράτεια.
Και πάνω σ΄ αυτή τη χρονική συγκυρία και μετά την μη επιστροφή του Χριστόδουλου Ξηρού στα κολαστήρια των φυλακών, εξαπολύεται μιντιακός οχετός και ανακινείται ξανά το ζήτημα των αδειών των κρατουμένων με αρνητικό τρόπο. Το κράτος ταπεινωμένο, εξαπολύει επίθεση μέσα από μικρόφωνα των μμε και τα τρομοσενάρια παίρνουν και δίνουν. Μέσα σ΄αυτό το κλίμα, πραγματοποιούνται και οι αναγγελίες για την ίδρυση και λειτουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας όπου θα μεταφερθούν καταδικασθέντες για θέματα «τρομοκρατίας» και βαρυποινίτες και η τροποποίηση του νομοθετικού καθεστώτος ώστε καταδικασθέντες για θέματα «τρομοκρατίας» να μην απολαμβάνουν του «ευεργετικού» μέτρου των αδειών. Πραγματοποιήθηκε επίσης, η σύλληψη του αναρχικού Κώστα Σακκά επειδή δεν διανυκτέρευσε σπίτι του (!), ο οποίος οδηγήθηκε στον εισαγγελέα και τελικά αθωώθηκε. Διαφαίνεται εδώ η απέλπιδα προσπάθεια του κράτους να λάβει κι άλλα μέτρα για να αντιμετωπίσει τους πολιτικούς αντιπάλους του.
Η αξιοπρέπεια όμως και η δίψα για ζωή και ελευθερία δεν φυλακίζονται. Ο αγώνας του Στρατούλη είναι και αγώνας αυτών που δεν έχουν φωνή μέσα στα μπουντρούμια των ελληνικών φυλακών, των κολασμένων, των φτωχοδιάβολων, των κατατρεγμένων, των ανθρώπων δεύτερης κατηγορίας, είναι και δικός μας αγώνας.
Θα είμαστε δίπλα του!
Άμεση απαλλαγή του αγωνιστή κρατουμένου Σπύρου Στρατούλη από τις κατασκευασμένες κατηγορίες για συμμετοχή στην υποτιθέμενη εγκληματική οργάνωση «στέκια Θεσσαλονίκης»
Κατάληψη Terra Incognita
Πηγή: