Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κλάδος που κήρυξε απεργία. Οι απεργοί, μαζί μ’ άλλους ανθρώπους (αλληλέγγυους τους λένε) περιφρούρησαν το δικαίωμά τους στην απεργία, αποκλείοντας γνωστά και μη εξαιρετέα αφεντικά, τα οποία έχουν προκαλέσει κατά καιρούς μικρά και μεγάλα προβλήματα στον εν λόγω εργασιακό χώρο, και όχι μόνο. Ο τρόπος που εξελίσσεται η ιστορία μπορεί να ανταγωνιστεί μεγάλα ονόματα στο χώρο της σεναριογραφίας. Μπορείτε να το διαπιστώσετε και εσείς:
Την Κυριακή 28 Γενάρη ο κλάδος του βιβλίου κήρυξε μια μοναχική απεργία. Οι λόγοι της αναγκαιότητας για την κυριακάτικη αργία δε θα αναλυθούν εδώ, αφού μπορεί κάποιος να βρει πλούσιο υλικό μέσω του συντονιστικού για αυτήν. Οργανώθηκαν απεργιακές περιφρουρήσεις στον Ιανό και στον Παπασωτηρίου. Στον Ιανό μάλιστα, ο -κατά τ’ άλλα αριστερών καταβολών- σταθμός “κόκκινο” είχε συνάψει πενθήμερη εορταστική συνεργασία, με φιλανθρωπικό στόχο, προφανώς όχι για τους εργαζόμενους, αφού κανένα αφεντικό δε θα έδειχνε ποτέ την “ανθρωπιά” του σε τέτοια “κτήνη”.
Τότε ο Ιανός αποφάσισε να ζητήσει την ανεκτίμητη συμβολή της αστυνομίας, για να καθαρίσει από την πλέμπα, η οποία παλεύει για τα δικαιώματα που κάποτε χαρακτηρίζονταν αναφαίρετα. Η αστυνομία συνεργάζεται. Και εκεί αρχίζει το show.
Ξυλοδαρμοί γύρω από το μαγαζί, χημικά και εξευτελιστικά γδυσίματα συνέθεσαν μια γιορτινή ατμόσφαιρα στο κέντρο της Αθήνας. Το θέαμα απογειώνεται με τέσσερις συλλήψεις και μια προσαγωγή. Αξίζει να αναφερθεί πως δυο από τους συλληφθέντες ήταν περαστικοί. Στο Α.Τ. Ακροπόλεως όπου μεταφέρονται, συγκεντρώνονται δεκάδες αλληλέγγυοι, κάποιοι από τους οποίους είχαν χτυπηθεί κατά τη διάρκεια της επίθεσης της αστυνομίας και περίμεναν να υποβάλλουν μηνύσεις. Ο προσαχθείς αφήνεται ελεύθερος. Η συγκέντρωση σπάει απρόκλητα και με τη βία μετά από δυο περίπου ώρες. Εκ νέου χημικά και ξυλοδαρμός, αλλά αυτήν τη φορά η αστυνομία δεν ήταν αρκετά αποτελεσματική και ο αριθμός των συλληφθέντων μειώθηκε σε τρεις!
Στην ιστορία αυτή υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία πρέπει να δείξουμε ιδιαίτερη προσοχή, γιατί αποτελούν πρωτοφανείς συμπεριφορές της εργοδοσίας και της ΕΛ.ΑΣ και μας δείχνουν το δρόμο εκείνων που ενδέχεται να παγιωθούν ή να ακολουθήσουν.
Αρχικά, ο εξευτελισμός μέσω γδυσίματος που υπέστησαν δύο από τους εφτά συλληφθέντες εφαρμόστηκε λίγες ημέρες αργότερα και στους αφισοκολλητές του “Διστόμου”. Επίσης, το να απαιτεί η εργοδοσία από την αστυνομία να χτυπήσει απεργούς, χωρίς καμιά πρόκληση από τους τελευταίους, είναι πρακτική που δε θυμίζει ούτε καν χούντα και δείχνει έκδηλα τα μέτωπα που έχουν δημιουργηθεί. Και στο ATTICA είδαμε ΜΑΤ να φυλάνε το κτίριο κατά τη διάρκεια απεργιακής διαδήλωσης, αλλά ο Ιανός ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Τέλος, ο ξυλοδαρμός των συλληφθέντων, μέσα στο τμήμα, μπροστά στα μάτια των δικηγόρων τους, μας δείχνει ότι τα κτήνη είναι αδίστακτα και ότι πρέπει να οργανώσουμε τη δύναμή μας με θάρρος και αλληλεγγύη, έχοντας στο μυαλό μας πως τίποτα πια δεν είναι δεδομένο.
Δεν είναι ώρα για πεσιμισμούς και ματαιότητες. Αν δεν τους επηρέαζαν οι αγώνες μας θα έμεναν στην τυπική προπαγάνδα περί “γραφικών συνδικαλιστών”. Αν δεν μας φοβόντουσαν δε θα μας χτυπούσαν με αυτόν τον τρόπο. Θα απαντήσουμε στην επίθεση αυτή με οργάνωση και αλληλεγγύη.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 7 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 28ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ Αθήνας)